Bedenimiz, beynimiz altı dakikayı tanımıyor. Oysa çocukluğumuzdan beri beş dakika ve on dakikayla haşır neşiriz. Beş dakikaya oradayım ya da on dakika sonra işim bitecek deriz. Çoğu zaman saate bakmayız bile. Burada amacımız beynimizi şaşırtmak. Altı dakikalarımızı yazarken kendimizi serbest bırakmalıyız, kalem kâğıtta akmalı. Düşünmeye fırsat vermemeliyiz. Diyelim ki tıkandık, yazacak bir şey bulamıyoruz. O zaman da defterimize, tıkandım, ne saçma şey bu altı dakika, ne yazacağım şimdi… gibi aklımızdan o an da ne geçiyorsa onu yazacağız. Altı dakikaları kalem kullanarak yazmanızı tavsiye ediyorum, eğer on parmakla hızlı bir şekilde yazabiliyorsanız bilgisayarda da yazabilirsiniz. Unutmayın akıcılık çok önemli. Kendinize altı dakikalarınızı yazacağınız bir defter de edinebilirsiniz. Belli dönemlerde yazılan altı dakikalar genellikle bir konu etrafında döner. Sonradan onları okuyup kendinize konu bulabilirsiniz. Her gün bir kelime seçip – diyelim ki kelimeniz ZAMAN- ilk cümlenize -zaman- deyip başlayacaksınız ve zihniniz sizi nereye götürüyorsa onu izleyeceksiniz. Zihin maymun gibidir oradan oraya atlar, maymunu takip edin😊. Unutmayın saçmalama hakkımız var. Altı dakikalık süreniz bitince kalemi bırakın, daha fazla yazmayın. Altı dakika kelimelerinizi her yerde bulabilirsiniz, bir kitabı rastgele bir sayfasını açıp, gözünüze ilk çarpan kelimeyi yazabilirsiniz. Altı dakikalarınız da yazdıkça gelişecek, bir süre sonra romanınıza, öykünüze vs, yardımcı olmak için de yazabilirsiniz. Şimdi ben altı dakika başlangıç örneği vereceğim size, diyelim ki kelimemiz -zil-. Cümleye zil ile başlayacağım.

Zil hiç durmadan çalıyordu, kim geldi ki şimdi. Ne lüzumsuz. Anneannemin de zili vardı. Oryantalde de zil ne güzel olur. Öğrensem mi acaba? Bir bu eksikti, bu yaştan sonra… gibi. Zihnimizin akışında kalarak yazıyoruz.