Yazarsanız, anneyseniz, tüm bu kaosun içinde kendinize ait o odayı yaratıp orada yazmak, çalışmak istiyorsanız işiniz zor. İşimiz zor.

Önce bir çalışma köşesi… Benim bir zamanlar sadece bir koltuk ve kucağımda lap toptu, zamanla yemek masasının köşesi oldu, sonra salonda bir yazı masası oldu… Ne olduğu fark etmiyor. Rahat mısınız? Herhangi bir görüşme yapacak mısınız, tek başınıza mı olacaksınız? Çalışma şeklinize uygun yer var mı? Yazıya dair ihtiyaç duyduklarınız yanınızda mı? Sessiz ve sakin bir ortam mı? (sessiz dediğimde annelerin güldüğünü duyabiliyorum.) 

Hangi saatler arası çalışacaksınız? Bunu netleştirmek sınırları çizmenize yardımcı olacak. Gerçekçi sınırlar iyi olur, çünkü zaten bölünmüş roller arasında alan açmaya çalışıyoruz kendimize.

Siz çalışırken (varsa) çocuklar ne yapacak? Genellikle onlar uyurken çalışmayı hedeflerim ben. Çünkü şu ara yardımcım yok. Uyku zamanları gerçekten verimli olabilir ama planladığınız kadar iş halledemeyebilirsiniz. Bir yardımcınız varsa onunla da sınırları netleştirmek icap edebilir. Evde biri varken yine de çocuklarla ilgili her konuda sıkça size geliniyorsa, çok iyi olmaz. 

Zaman yönetimine odaklanın ve sahip olduğunuz sürede en verimli nasıl olabileceğinize dair çözümler geliştirin. Mesela Pommodore. Saatinizi yirmi dakikaya kurup hiçbir şeyle değil tek bir işle ilgilenmek, sonra beş dakika mola, sonra tekrar yirmi dakika. Sistem aşağı yukarı böyle ama dakikaları kendinize göre ayarlayabilirsiniz. Tek bir işle ilgilenme, telefona bile bakmama, başka bir şeye göz atmama zaman içinde bana dikkatimi odaklama pratiği kazandırdı.

Hayır demek önemli. Siz mesela kitap yazma ayında ve belli bir disiplinde yazmayı hedeflediğiniz bir dönemdesiniz. Arkadaşlarınız, çevreniz bunu bunu tam olarak anlayamıyor olabilir. Eğer evdeyken yaptığınız için diğer insanları anladığı gibi somut bir şey değil de, sadece yazmaksa; onlara bu sınırı sakince öğretmeniz gerekecek. Hayır o gün kahveye çıkamazsınız çünkü yazının başına oturacaksınız ve hayır olsun yarın yazarım demek istemiyorsunuz gibi.

Ne giyeceksiniz? Evde çalışıyorsanız, pijamalar asla verimli olmuyor bende olmuyor en azından. Mutlaka duş alıp, gece kıyafetinden çıkmak daha faydalı. Ben de bir zamanlar evde çalışmayı Sex and The City dizisinde, pijamalarıyla yatakta yazı yazan bir Carrie gibi olmak zannediyordum. Oysa durum hiç böyle değil. Güne enerjik başlamak üstünüzü değişmek ilk yapacağınız şey olsun.

Düzenli bir insan mısınız yoksa dağınık mı? Dağınık olmanızda sorun yok, ama zaman kaybını engellemek için önlem almalı ve kendi içinizde bir düzen tutturmayı başarmalısınız.

Evde dikkatinizi dağıtacak ve çalışmanızı sabote edecek şeyler neler? Çamaşır makinesi mi? Birikmiş bulaşıklar mı? Bunları yapmayacağınızı kesinleştirin ya da alışma süresinde dışarıda bir ortamda çalışmayı deneyin.

İş düzenine ayak uyduracak kadar disiplinli misiniz? Disiplini korumak için ne yapmanız gerekir? Yapacak işler listeleri oluşturmaya ne dersiniz?

B planı yapın. O gün bebeğiniz uyumayabilir, hasta olabilir, siz geceden uykusuz kalmış olabilirsiniz. Böyle durumlar için ekstra çözümler düşünün, mesela yardım alabilecek misiniz? Eğer teslim tarihi olan işler yapıyorsanız ya da kendinize koyduğunuz bir bitiş tarihi varsa bunlardan önce hazır olmak mı gerekir ya da teslim tarihlerinde birkaç günlük esneklik talep etmek mi?

Anneyseniz ve yazarsanız; bir gün çocukların büyüyüp kendinize sadece yazmak için zaman ayıracağınız günleri beklemek yerine, bu ara yolları ve çözümleri takip ederek yazma ve çalışma alanı yaratmak harika oluyor.