Ay’a Sordum: Nuray Narbay – Maske

Bir süre önce, dışarıdan içeriye bakılarak geçirilen zamanın, hakediş süresi doldu. Alıp bizi içeriye, üzerimize paslı deliklerdeki anahtarlar çevrildi. Şimdi soluksuz kalmama zamanı.
Hiçbir şey, oksijenin bedava olduğu zamanlar gibi olmasa da, yine de illa bir yol olduğuna duyduğumuz o insani inanç bizimle.
Büyümeyen, büyüyemeyen, akıl baliğ olmayanlarız . Aramızda var bazen çıkıp gerçeği haykıranlar, ancak duyuramıyorlar seslerini.
Dışarı İle kafayı bozmuş, her türlü besinini dışarıdan arayan, bulan, tüketen, toplayıcı ataların torunlarıyız hala. Sadece saklandığımız mağaralar biraz daha gösterişli artık
İçimizde sürekli bizi dışarıya yollayan aç bir kurt var. Doğanın bahşettiği güzelliğini kaybetmiş, hastalanmış, korumaktan çok bizi tuzaklayan bir vahşilikte.
Kimsenin bir diğerinden hallice olmadığı gerçeğini inkar edip dururken biz, sıradanlıklarımızın çeperleriyle yüzleştiriliverdik birden.
Hiçbir şeyin bize yaranamadığı bu gezegende, kendimize terk ediliyoruz Anlamıyoruz hala, gözümüzle görmediğimizin o virüs değil, kibrimiz, vahşiliğimiz olduğunu.
Katil yavrusuna, yine de kıyamayan bir anne, şimdi toprak anamız, O’ndan geldiğimizi inkar ettikçe,bizi kendine döndürüyor. Kendi yarattığı cümlesinin içinde italik bir harf kadar bile gücü olmadığı gerçeğiyle yüzleştiriyor insanoğlunu. Hangi suretimizle karşısına çıkacağımızı bilmediğinden ,hepimize bir örnek maske giydiriyor.
Nuray Narbay
Mayıs 2020
Nuray’ın sesinden dinlemek için:
Ayna tutuyor içimize yazın, kalemine sağlık
Çok teşekkürler Hülya’cım sözlerine.
Çok güzeldi
Teşekkürler Handan’cım.
Sevgili Nuray, yine güçlü bir yazı ile karşıladın beni. Yüreğine sağlık, akışına bayıldım.
Çok değerli sözlerin.Teşekkürler Canım.