Fotoğraf: Jonathan Knowles

Asfaltı örten karın soğuk nefesini hissetmek için açmıştım pencereleri.
Mutfağın perdeleri, usul usul esen rüzgârla bir içeri bir dışarı salınıyordu camda.
Ateşteki tencerenin sıcağında ısıttım ellerimi.
Kaşık almak için açtığım çekmecenin kulpu soğuktu. Soğuk kaşıkla,
Sıcak çorbanın tuzuna baktım. Azdı, ekledim.
Kaynadı tıkır tıkır bir süre daha.

***

Soluk mavi olanı seçtim,
İç içe dizilmiş kaselerin en altından.
Sıcak çorbadan bir dolu kepçe koydum soğuk kâseye.
Sessizlik perdesini kuvvetli bir çatırtı yırttı.
Bekledim…
Tezgâhın üstüne ince ince sızdı çorba.
Sabrettim…
Tamamen boşalınca, pencereye doğru kaldırıp içine baktım kâsenin.
Dibindeki çatlaktan gün ışığı sızıyordu yüzüme.

Gülümsedim…