Çatlak – Gizem Ardıç

Fotoğraf: Jonathan Knowles

Asfaltı örten karın soğuk nefesini hissetmek için açmıştım pencereleri.
Mutfağın perdeleri, usul usul esen rüzgârla bir içeri bir dışarı salınıyordu camda.
Ateşteki tencerenin sıcağında ısıttım ellerimi.
Kaşık almak için açtığım çekmecenin kulpu soğuktu. Soğuk kaşıkla,
Sıcak çorbanın tuzuna baktım. Azdı, ekledim.
Kaynadı tıkır tıkır bir süre daha.

***

Soluk mavi olanı seçtim,
İç içe dizilmiş kaselerin en altından.
Sıcak çorbadan bir dolu kepçe koydum soğuk kâseye.
Sessizlik perdesini kuvvetli bir çatırtı yırttı.
Bekledim…
Tezgâhın üstüne ince ince sızdı çorba.
Sabrettim…
Tamamen boşalınca, pencereye doğru kaldırıp içine baktım kâsenin.
Dibindeki çatlaktan gün ışığı sızıyordu yüzüme.

Gülümsedim…

12
Kimler Neler Demiş?

Please Giriş to comment
5 Yorum sayısı
7 Yorumlara gelen cevaplar
6 Takip edenler
 
En beğenilen yorum
En ateşli yorum
6 Yorum yapanlar
Öykü TekşenNur Cengizduygu karataşYeşim CimcozGizem Ardıç Güncel yorum yapanlar
  Bildirim al  
Bildir
Öykü Tekşen
Üye
Noble Member

Sızan gün ışığını yüzümde hissettirdiğin için teşekkürler Gizem! Yüreğine, kalemine sağlık.

Nur Cengiz
Üye
Trusted Member

Ah Gizemciğim, nasıl da dokundun bana. Adım adım içindeydim yazdıklarının. Harika olmuş… 🙂

duygu karataş
Üye
Member

Bayıldım Gizem. Şiir gibi… Nesnelerle, imgelerle duyularıma, duygularıma hitap ettin. Ellerine sağlık.

Yeşim Cimcoz
Yönetici
Noble Member

Muhteşem olmuş Gizemmmmm!

Necdet Külçe
Üye
Noble Member

Kırık çorba tası çatlağının arasından gün ışığını görmek kolay değilmiş. Soğuk da olsa hava, ışığı görmek çok mutlu edici. Keşke tas çatlamasaydı, yaz olsaydı, sabırsız ve heyecanlı olsaydın. Çorbayı içseydin, karnını doyursaydın ve güneşe yüzünü yine dönseydin. Mutlu olsaydın daha çok.

✎Bize ulaşabilirsiniz