Beni görmüyorsun.
Göremezsin.

Banyodasın, bir çocuk yıkıyorsun. Çocuğa 7 kere 8’ i soruyorsun. Çocuk “ama teyzee” diye sana serzenişte bulunuyor, aldırmıyor devam ediyorsun. Evin içinde sesin su sesine karışıyor. Banyonun kapısını açıyorsun, 15. Kez içimden geçiyorsun. Farkında değilsin.

Beni görmüyorsun,
Göremezsin.

Havlulara sarınmışsın, hala çok güzelsin. Saçların gitgide kısalmış. Banyoda yıkadığın çocuğu da havlulara sarmışsın, onu da çıkarıyorsun. Yanaklarınız pembeleşmiş. Çocuğu acele acele giydiriyor, saçlarını tarıyorsun. Çocuğa öyle bir bakıyorsun ki, onu ne çok sevdiğin anlaşılıyor. O da sana çok güzel bakıyor. “Kerrat cetveli önemli” diyerek çocuğun saçlarını kurutmaya başlıyorsun. “6 kere 5?” diye soruyorsun. Çocuk hemen 30 diyor, gözleri parlayarak sana bakıyor. Sen de gülen gözlerle ona bakıp kafasından öpüyorsun. “Bahtın güzel olsun, sen de benim gibi yalnız kalma” diyorsun, çocuk duanı anlayabilecek yaşta değil “yalnız değilsin sen, bak ben buradayım” deyip sana sarılıyor. Yanındayım ama

Beni görmüyorsun.
Göremezsin.
Yılda bir kez izin var; bilmiyorsun, bilemezsin.

“Ablamlar var” diye devam ediyor çocuk “az kaldı bak gelmelerine” diyor. Çocuğa çorabını giymesini, ödevini yapmasını tembihliyor ve havlun ile kendini kurulamaya başlıyorsun. Biraz kilo almışsın, göğüslerin yer çekimine direnmemeye başlamış. Önce çamaşırlarını kokluyorsun sonra da özenle giyiyorsun. Ellerini arkanda kavuşturuyor ve sutyeninin kopçasını geçiriyorsun. Aynaya bakıyor “ah Mehmet ah” diyorsun. Arkana geçiyor ve aynanın kenarındaki resmimi görüyorum ama sen

Beni görmüyorsun.
Göremezsin.

Saçlarını tarıyorsun, giyiniyorsun. Her hareketin nazik, incelikli, Aynaya tekrar bakıyor ve resmime bir öpücük konduruyorsun, yüzüne bir neşe maskesi takıp yanına gelen çocuğa “3 kere 8?” diye soruyorsun.