Rüyalarda koşan atlar

Dörtnala koşan ya da ritmik adımlarla nazlana nazlana yol alan atlar girerdi rüyalarıma. Hayallerimde onların sırtında dağlara çıkar, saçlarımı rüzgara bırakırdım.

Çocukluğumun rüyaları aslında hayallerimdi.
Okulumun yanındaki binicilik kulübü benim sığınağımdı. Tenefüslerde zamanın nasıl aktığını unutur onları kim bilir kaç ders izlerdim.
Bir keresinde hiç unutmam, kaybolduğumu sanıp bütün okulu altına üstüne getirmişlerdi. Hele sınıf öğretmenimin bana bakışını, sözlerini nasıl unutabilirim. O gün herhalde atlarla hayal kurmayı bıraktığım gün olmuştu.
Oysa orada, benim sadece kendime ait, kimselerin bilmediği, gündüz düşlerimle  süslediğim dünyam vardı.
Benim dünyam, sınıfta anlatılanlardan çok öte, sonsuz çayırlar gibiydi. Her renk çiçeğin açtığı, ağaçlarla gizlenmiş patikalarım, uzaktan beni çağıran ulu dağlarım vardı. Çok mu zordu bu hayallere dahil olmak?
Aradan geçen zamanda gerçek dünyadan sıkılıp, sıkışıp kaldığım odamdan, evimden beni yine atlarım kurtaracaktı, biliyordum.
Ne hayal kurmaktan vazgeçtim, ne de bu hayalleri gerçekleştirmek için çabalamaktan.
İşte o yüzden çok kıymetli bulurum çocukların hayallerini. Saatlerce oğlumun, kızımın hayalleriyle süsledim geceleri. Beraber bazen dağlara çıktık, bazen bir adada yalnız kaldık, bazen uçtuk kırlangıçlarla, bazen de yüzdük denizin dibinde balıklarla.
Ben ise bu aralar hep aynı atın sırtında, dörtnala koşuyorum hayallerimin peşinden.
Ve ne olursa olsun çocuklarımı da alıyorum yanıma.
Vazgeçmesinler yürüdükleri yoldan diye.
Peki sizin hayallerinizi ne süslüyor? Hala yerinde duruyorlar mı?
Vazgeçmeden umutla, ve bir şiirle devam edelim yolumuza.
Sevgiler Memduş
Dörtnala koşan atlarım vardı benim,
bastığında yerde çiçekler açan
sonsuz bozkırlarda,
karanlık ormanlarda,
dağlara hasret atlarım.
Yeleleriyle rüzgarı yakan rüyalardı
her bir nefesi hasret kokan
ve o bitmez gecelerde
karabasanlarımdan uyandıran
Bir ulu ağacın dibinde
soluklanan sonra.
Suskunluğunda kuşların şarkılarını saklayan
ve avuçlarından ruhunun kanatlarını salan.
Hep umardı rüyalarım, gözlerim kapanırken geceye
sabahın seherine kadar,
o ilk serinlikte
ve henüz kimsecikler açmamışken gözlerini,
dörtnala koşan atlarımı ve dağlarımı…
Memduha
0 0 votes
Article Rating
Bildirim al
Bildir
0 Yorum
Inline Feedbacks
View all comments
0
Would love your thoughts, please comment.x
Saat :
Dakika :
Sn

Hoşgeldin !
Seni Tekrar Aramızda Görmek İstiyoruz

Yazarlar Kulübü
Seni Bekliyor

Ödemeniz ile ilgili bir sorun olduğunu düşünüyorsanız Ayça Hanım ile iletişime geçebilirsiniz.

0545 552 57 50

✎Bize ulaşabilirsiniz