Her yemeğin olduğu gibi her yazının da bir tarifi vardır. Benim yazımın tarifine, bizim evde senede bir pişen, emeği bol, lezzeti ondan daha bol olan bir tariften esinlenildi.

Malzemeler:

• 1 adet bütün dertleri saracak kadar geniş bir zırh
• 1 adet orta boy kalp sancısı
• 2 su bardağı gözyaşı
• 1 adet burun sızısı
• Yarım kahve fincanı tatlı anılar
• Yarım kahve fincanı özlem
• 1 tutam hatıra
• 1 tatlı kaşığı tebessüm
• 1 tatlı kaşığı küskünlük
• 1 adet büyük boy sabır
• 1 yemek kaşığı şükür

Hazırlanışı:

İlk olarak içinizde gizlice biriktirdiğiniz bütün kalp sancılarını küp küp doğrayın. Ardından sabırla yavaş yavaş kavurmaya başlayın. Tüm sancılar dinginleşince, sık sık her hatırada sizi yalnız bırakmayan burun sızınızı da üzerine serpiştirin. Sonra bırakın, o ne zamandır tutmaya çalıştığınız iki bardak gözyaşını içine. Sızı sabırla kavrulup, gözyaşlarıyla demlendikten sonra , ılık suda beklettiğiniz yarım kahve fincanı tatlı anıları dükün üzerine. Bütün özleminizi de ekleyip beklemeye alın.

Bütün içinizdeki duygular bir taraftan dışa vuradursun, siz diğer taraftan hepsini içine sığdıracak ve kimseye belli etmeyecek zırhınızı hüzünle parlatmaya başlayın. İyice genişletin ki dışarıya sızıntı yapmasın. Eğer sızıntı yaparsa bütün uğraşımız boşa gider.

Hazırlamış olduğumuz duyguların harmanı demlenince hatıralar, küskünlükler, tebessümler ve tabi ki şükürlerle tatlandırın. Zira onlar olmazsa iç harcımız bir şeye benzemez. Son olarak zırhınızın içine nazikçe yerleştirin bütün o özlemleri, hüzünleri, yaşamak isteyip de asla yaşanamayacakları. Sarın zırhınızın içine hepsini.

Şefin tavsiyesi: Sabırla, özenle ve tabi ki şükürle tamamladığınız her şeyin üzerine servis yaparken mutlaka kırmızı bir ruj sürün ki elinize kaleminizi hakkıyla alabilesiniz.

Artık hazırsınız demektir, akmaya ve hepsini satırlara akıtmaya.

Afiyet olsun.

Not: Bu tarif sevgili babamın kıymetli anısına yazılmıştır.

Sevgiler Memduş