Ameliyathanenin parlak ışığı ameliyat masasında yatmakta olan kazazedenin yarasının içine sızıyordu. Cerrah tüm el becerisini kullanarak yarayı büyük bir maharetle steril edilen ameliyat iğnesi ile dikiyordu. Ameliyathanenin soğuğu morgu andırıyordu. Ölüm ile yaşam arasında gidip gelen yaralı için sanki bu dünyadan gitmek yada kalmak için bir hazırlıktı.

Ameliyat başarılı geçmişti. Cerrah yorgun bir halde dışarı çıktı. Turun rehberi, cerrahı geniş, parlak taşlı, buram buram ilaç kokan hastanenin koridorunda bekliyordu. Heyecanla oturduğu yerden kalktı, cerraha doğru yürürken doktorun beden hareketlerinden yaralının ne durumda olduğunu anlamaya çalışıyordu. Her şey iyi gittiyse ne mutlu ama operasyon ya başarısız geçtiyse ya vefat ettiyse…o zaman zihninde kötü bir hatıra olarak taşıyacaktı. Halbuki rehber koklarını henüz almış, hatta arkadaşları ile kutlama bile yapmışlardı.