Sylvia Plath  günlüğünde bir sayfaya şöyle yazmış.
“Wessley’de kapının önünde oturur hayatımın durağanlığının yasını tutardım. Ah bir gezsem neler yazardım“

Bu satırları okuyunca sevgili Plath‘a sordum, soğuk baharları, durağan bir ormanı nereye kadar yazabilirim?

Yazmak yerine okumayı seçtim. Bol okur, yazar ve çokça sorgularım. Ben İdil Dammer Yazı Evi’ne hoşgeldin. Hadi başlayalım mı?