Bir Annenin Ardından
Evde çıt yok, biraz da loş sanki. Tüm ışıkları yakmalı, içimdeki ürperti geçer belki. Ne yalan söyleyim, kendimi biraz hırsız gibi hissediyorum. Çocukluğumun geçtiği ev…
Evde çıt yok, biraz da loş sanki. Tüm ışıkları yakmalı, içimdeki ürperti geçer belki. Ne yalan söyleyim, kendimi biraz hırsız gibi hissediyorum. Çocukluğumun geçtiği ev…
Bu mevsim yaprakları iyice seyreldi, kalanları da hep sarardı soldu. Bir hüzündür sardı Kiraz Ağacını. Rüzgarda sallanan o sarı yapraklara bir de akşam güneşi vurdu mu…
Dünün sabahına kadar mesajlaştık. Zaman nasıl aktı bilemedik. Şiir gibi ve fakat kafiyesiz olanından cümleler türettik. Birbirine geçti anlamlarımız, anlatışlarımız, kavrayışlarımız. Ah o son ütünün…
Bomboş bir vagondayım. İçerisi sıcak, aydınlık ve sessiz… Birazdan hınca hınç dolacak, insanlar kapıların açılacağını haber veren sesi duyunca trene binecekler, her biri yükünün bir…
Bundan tam elli hafta önce yazmışım aşağıdaki satırları. Sonra Yeşim’le bloga eklemekle ilgili bir yazışma geçmiş aramızda ve öylece kalmış. Unutmuşum. Geçen hafta Nur hatırlattı…